" Verslag rondetafelgesprek Digitalisering en financiering rechtspraak
9 april 2019“De nood is hoog,” zei Nathalie van Waterschoot tijdens het rondetafelgesprek van de Vaste Kamercommissie J&V op 4 april. Ze sprak van een “nijpend tekort aan rechters en ondersteunend personeel” en meldde dat veertig procent van de rechters structureel overwerkt.
Het BCG rapport over de financiering van de rechtspraak en het onlangs verschenen visitatierapport waren de directe aanleiding voor het rondetafelgesprek. De Kamerleden wilden weten hoe het nu precies zat met de financiering en digitalisering van de rechtspraak. Van Waterschoot gaf aan dat de NVvR het basisplan voor de digitalisering steunt, maar dat daarvoor wel aparte financiering nodig is. Wil de rechtspraak niet achterlopen, dan zal zij moeten investeren in innovatie, opleidingen en maatschappelijke effectiviteit zonder dat het primaire proces daardoor nog verder onder druk komt te staan.
De voorzitter van de NVvR benadrukte in haar bijdrage het belang van een maatschappelijk effectieve rechtspraak. “Daarmee is ook het openbaar bestuur gebaat.” In antwoord op vragen van de Kamerleden Buitenweg (GroenLinks) en Wijngaarden (VVD) over de ervaren afstand tussen het bestuur en de werkvloer, refereerde Van Waterschoot aan de werkconferentie van 2018. “Wij willen in verbinding werken aan cultuurverandering binnen de rechtspraak, samen met de Raad voor de rechtspraak, de Commissie van Afgevaardigden en de Centrale Ondernemingsraad.” De voorzitter van de vaste Kamercommissie, Van Dam (CDA), wilde weten wat de NVvR verder doet met de kritische geluiden binnen de organisatie. “Wij vertegenwoordigen 70 procent van alle rechters en officieren van justitie,” antwoordde Van Waterschoot. “Binnen die groep leven verschillende opvattingen, waaronder die van de beweging Tegenlicht. Wij willen al die standpunten vertegenwoordigen.”
“Wij hebben de opdracht geschillen in de samenleving finaal te beslechten,” besloot de voorzitter haar bijdrage. “Als rechter wil ik graag het gevecht uit mensen halen. Dat is maatschappelijk effectieve rechtspraak. De politiek moet zich realiseren dat dit tijd kost. En geld.”