‘Incasseren en dóór-onderhandelen – dat is precies wat we doen!’

Afgelopen maandag stemde de Ledenraad in met het onderhandelaarsakkoord, waardoor de leden van de rechterlijke macht er – met terugwerkende kracht vanaf 1 januari 2017 – 1,4% in salaris op vooruit gaan. Wij legden vijf vragen voor aan Paul Rouwen (kantonrechter in Tilburg). Rouwen is namens de NVvR de CRP-voorman en voorzitter van het cao-team. Met andere woorden: dé vakbondsman van de vereniging.

Een akkoord voor de rechterlijke macht, reden voor champagne?
Absoluut niet. En ook geen slingers of taart. Met dit akkoord zetten we eigenlijk niet meer dan een droge tussenstap, waardoor de salarisachterstand die rechters en officieren hebben opgelopen niet verder oploopt. Feitelijk zijn de echte onderhandelingen die we aangaan met de minister nog maar net opgestart. Dit akkoord is een zakelijk besluit, passend in onze lange termijn strategie om verder op de inhoud te onderhandelen. Als ik al ergens trots op ben, is het onze zakelijke benadering hiervan.

Wat staat er in het akkoord?
In m”n eigen woorden: niet zoveel. We gaan er met z”n allen 1,4% op vooruit, met terugwerkende kracht. Dat is het. We zetten nu alles in het werk om dit nog deze maand uitgekeerd te krijgen. Voor de fijnproever: die salarisverhoging is ook pensioengevend. Wel hebben de onderhandelende partijen in dit akkoord afgesproken dat we in het vólgende akkoord enkele grote kwaliteitsissues aanpakken: werkdruk en duurzame inzetbaarheid. Vervolgens gaan we inzetten op een serieuze loonstijging.

Hoe zijn de reacties?
Ik begrijp van de leden van de Ledenraad dat zij bij peilingen onder hun collega’s zelfs Noord-Koreaanse uitslagen hebben genoteerd. Bijna iedereen zegt: incasseren en dóór-onderhandelen. En dat is precies wat we doen. Natuurlijk lees ik ook wat zuurdere reacties. Die mensen nodig ik met alle liefde eens uit voor een kop koffie. Ik wacht hun berichtje af in mijn mailbox. We weten allemaal hoe het is als er in de krant over jouw vonnis, op basis van halve informatie, wordt gemopperd…

Wat is de volgende stap?
Het is een doorlopend proces. Er zijn werkgroepen gevormd die plannen vormen voor de kwaliteitsonderwerpen en we zijn in voortdurend overleg met de andere bonden, zodat we precies weten wat zij ondernemen. Dat we een nieuw kabinet hebben met een andere boodschap dan: er is geen geld, is een belangrijk nieuw uitgangspunt. Of we nou wel of niet de cao’s van andere sectoren gaan volgen: we moeten weten wat er met de salarissen van de politie-agenten, rijksambtenaren, leraren en verplegers gaat gebeuren. Ons lidmaatschap van de CMHF, de vakbondskoepel voor middelbare en hogere functionarissen, helpt ons daarbij.

Wanneer ben jij tevreden met het volgende akkoord?
Wanneer we een cao kunnen afsluiten waarin specifieke voor de rechtspraak geldende verbeteringen zijn gerealiseerd, met name op het gebied van duurzame inzetbaarheid en werkdruk, waarmee we wat hebben teruggehaald van de autonomie die we in het verleden zijn kwijtgeraakt. Maar ook: wanneer we een salarisverbetering hebben gerealiseerd die ik, gelet op onze positie en die in vergelijking met Rijk, Politie en Defensie, goed kan verdedigen. In die discussie heb ik al verschillende argumenten gevonden in onderzoeken, maatschappelijke geluiden en opmerkingen van collega’s. Ik hoop dat we in de discussie over de salarisverbetering ook samen met de collega’s een vuist kunnen maken naar de minister!